Για να σε βρω, 2019

Για να σε βρω, 2019

Σ’ όλου του κόσμου τα στενά, σε όρη και ποτάμια

να ψάξουν βάζω να σε βρούν κι απλώνω τα πλοκάμια.

Για μια στιγμή που ζήσαμε, μία ζωή χαρίζω

σαν το σκυλί  στα χνάρια σου, κάθε γωνιά μυρίζω.

Ρωτώ να μάθω σε χωριά, στις πόλεις πήγα όλες

σε καφετζού σε ντέντεκτιβ, φίλους και κουτσομπόλες.

Ξανθά μαλλιά, φρύδια σμιχτά και βλέματα σαν σφαίρες

χτενίζω κάμπους, πέλαγα, ωκεανούς και ξέρες.

Τηλέφωνο σαν μού ‘δωσες, μπερδεύτηκαν τα πλήκτρα

σαράντα κάνω πυρετό και οι παλμοί σφυρίχτρα.

Το μέρος που σ΄αντάμωσα τρεις μήνες έχει κλείσει

μα φλόγες καίνε μέσα μου, σαν δράκος της Καλίσι.

Άραγε εσύ μ’ αναζητάς, στο νού σου είμαι ακόμα;

ή τίτλους τέλους έβαλες και στο μπουκάλι πώμα;

Για σένα χρήμα θ’ αρνηθώ, την κάθε ματαιότητα

τάμα, κερί στην Παναγιά και φτιάχνω φανουρόπιτα.

Ξημέρωσες τη νύχτα μου και άνοιξες της πύλες

εικόνα ήσουν βιβλική, βοηθούσαν κι οι τεκίλες.

Για να σε βρώ είμαι ικανός τα βράχια να κουνήσω

στη Νοτρ Νταμ σκεπή να μπώ, τα Ελγίνεια να γυρίσω.

Υπομονή του Ιώβ εγώ, φασούλι το φασούλι

στο τέλος άκρη αν δεν βρώ, θα πάω στη Νικολούλη.