20.11.18

The imaginary invalid, 2018




-->
The imaginary invalid, 2018

Δέκατα ανέβασα και ρίγη, συνάχι που δε λέει να φύγει,
και Μάη μήνα στο Ακροπόλ, γούνα εγώ φόρεσα Ετόλ.
Τα πάντα εγώ τα πέρασα και τ΄άντερα μου ξέρασα
σα να μην έφτανε αυτό, πέφτω και σπάω το γοφό.
Πριν δυο ολυμπιάδες κόλλησα μαγουλάδες
κόκκαλο έγινα κι αόρατος σαν ακτινογραφία θώρακος.
Πολύ παλιά στη Τζένη Βάνου ρήξη εγώ έπαθα τυμπάνου,
μα πρόσφατα Ρέμο – Βανδή, ξάφνου ξεβούλωσε τ’ αφτί.
Πήγα να δώ μια φίλη που εγχείρησε την κήλη
επισκεπτήριο στη Βούλα, αίμα της πήγα μιά σακούλα.
Σαν όμως έφτασα ως εκεί δεν βγάζω μια αμυγδαλή;
άδεια να πάρω κανα μήνα ή μήπως να ‘βγαζα τη σπλήνα;
Σκι όταν έκανα Ζερμάττ, τρείς μήνες έκατσα στο ΚΑΤ,
και ράφτινγκ στα γεράματα, τριάντα έκανα ράμματα.
Για λεύκανση πήγα τις προάλλες και τρείς μου βρήκανε κουφάλες,
και απ’ του Πετ Σιτι το μπαζάρ, έφυγα με καλαζάρ.
Μιά νύχτα στο Ηρώδειο γυμνό με χτύπησε καλώδιο,
και στο ‘ε σταρ ιζ μπόρν’ πνίγηκα με ποπ κόρν.
Των χοίρων η γρίπη δες λοιπόν, θα ‘ταν που έφαγα ζαμπόν,
δυσανεξία στα γιαούρτια, τούμπανο πρήζονται τα μπούτια.
Πριν πάω σε δεξίωση, αρχίζω αντιβίωση
πρόχειρη έχω στο σακίδιο και μια επισκληρίδιο.
Ψείρες κολάω από ποτήρι και σύφιλη σε μοναστήρι,
και με βεντάλια οκλαδών, νόσο των κλιματιστικών.
Γελούν μαζί μου οι παθολόγοι, οι ΩΡΛ κι οι ακτινολόγοι
όρκο κι αν δώσαν του Ιπποκράτη, γεμάτο πήραν φακελάκι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: