Αγάπη Ασυμπτωματική, 2020
Σκληρή κάνω προπόνηση για κούρσα αντοχής
μ´ αντί χρυσό μετάλλιο, χαρτί συμμετοχής.
Μπροστά για λίγο ήμουνα κι η τύχη ήταν μαζί μου
σκοντάφτω σε εμπόδιο και βγαίνει η Πατουλίδου.
Χημεία που είναι ο έρωτας, κι αν έχω εγώ διαβάσει
κάθε μου νέο πείραμα, ενός πυρήνα σχάση.
Ψυχής μου δίνω έκθεση, μα απ´ το θέμα εκτός,
Το μέλλον μου αόριστος, ο πόνος παρατατικός.
Σκληρή δουλειά η ευτυχία και έχω ελλιπές CV
στο ράφι προϋπηρεσία, σπουδές στην ανοχή
Μισθός μου η απόρριψη, η αδιαφορία bonus
συνταξιούχα ελπίδα μου, διαδήλωσε στους δρόμους.
Πάθος μου κάνεις δίαιτα και τρως μόνο σαλάτα
πίσω ο χρόνος δε γυρνά, φθινόπωρα τα νιάτα
Στ’ ονείρου μου την πασαρέλα, πατάω εγώ γερά
μα σαν ξυπνήσω το πρωί, με διώχνει η Καγιά.
Καρδιά που έχω αθλητή και ξέρει να υπομένει
εκεί που ξάφνου αν σκιρτά, βρίσκεται διασωληνωμένη
Αυτοάνοσό μου πεπρωμένο, ζωή μου εσύ λεπρή
αγάπη όποιον κόλλησα, ήταν ασυμπτωματική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου