21.3.11

Ανοιξη στη Νεα Υορκη


Τραγούδια, γέλια σβήστηκαν κι οι γλάστρες μαραθήκαν,

βαρύς χειμώνας πέρασε κι αγάπες σκοτωθήκαν.

Η εικόνα σου ξεθώριασε, το ίδιο και οι όρκοι,

με ξέχασες σαν έφυγα στη Νέα την Υόρκη.

Ευρώ και προίκα μάζευα, το γάμο είχα στόχο,

μα τώρα όλα τά ‘φαγα στο Μπάρνεϊς και το Σόχο.

Μαζί ο,τι θα ερχόσουνα, μου είχες τάξει πέρσυ,

και βρήκα για παρηγοριά μια θεία στο Νιου Τζέρσι.

Ώμο να γείρω έψαξα, μια φίλη, μια γνωσττταν.﷽﷽﷽﷽﷽νχτυ, τι όνειρο που θα 'ή

πεθύμησα τη μάνα μου και Μακ Σαρακοστή.

Να έρθεις θα προσευχηθώ με όλη μου την πίστη,

κι αν όχι θα χαρακωθώ, πέφτω απ’ ουρανοξύστη.

Να χτύπαγες την πόρτα μου, τι όνειρο που θα ‘ταν,

κι οι γλάστρες θα ανθίζανε, το Πάσχα στο Μανχάτταν.

1 σχόλιο:

Hfaistiwnas είπε...

χεχεχε πολύ καλό!!
Καλή Άνοιξη!